- kölgəsiz
- sif. Kölgə salmayan, kölgəsi olmayan. Kölgəsiz ağac.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kölgəsiz
Look at other dictionaries:
kölgəsizlik — is. Kölgə salmama, kölgəsi olmama, kölgəsiz yerin, ağacın və s. nin xüsusiyyəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kölgə — is. 1. Qarşı tərəfdən işıq düşən hər hansı bir şeyin qara əksi. Binanın kölgəsi. Kölgəsi yerə düşmək. – . . Kəndlilər gəlib çömbəliblər tayanın kölgəsində. C. M.. Bizim bağa su axıdır açdığın bərə; Bizim tutdan sizin bağa kölgə düşəcək. M. Araz.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lələkli — sif. 1. Uzun lələkləri olan, lələklə örtülmüş (quşlar haqqında). <Zərrintac xanım:> Alagöz, sən mənə qulluq edərsən, mən də səni lələkli tovuz kimi bəzərəm. S. R.. 2. Lələk taxılmış, lələk keçirilmiş, lələklə bəzədilmiş. Lələkli şlyapa. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vurmaq — f. 1. Əli ilə və ya əldə tutulan bir şeylə çırpmaq, zərbə endirmək. Ağacla vurmaq. Şillə vurmaq. Qamçı ilə vurmaq. Əllərinə vurmaq. – <İvan bəy:> Səsini kəs, buyuraram, başına yüz tatarı vurarlar. N. V.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döşənmək — 1. məch. Sərilmək, salınmaq, üstünə salınmaq. Rəxtxabı döşəndi, yatdı hərif; Günbəgündən vücudu oldu zəif. S. Ə. Ş.. Həyətdə palaz döşənib samovar qurulmuşdu. Ç.. Döşəndi süfrə yerə, xonçeyi pilov gəldi; Qarınlar oldu çırağan o dadlı nemətlə. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alt — is. 1. Bir şeyin aşağı hissəsi, üstünün əks tərəfi, səth üzərinə qoyulan tərəfi. Qənddanın altı. Dibçəyin altı. Qutunun altı. Çəlləyin altı qopdu. // Örtülü bir şeyin üst tərəfinin əksi, aşağısındakı yer. Damın altı. Talvarın altı. Ağacın altında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beşik — is. 1. Körpə uşaqlara məxsus yırğalanan kiçik yatacaq. Bir körpə uşaq beşikdə yatmış; Rahət əl ayaqların uzatmış. A. S.. Salınız yadınıza o günləri ki, ananız sizi beşikdə yırğalaya yırğalaya sizə türk <Azərbaycan> dilində lay lay deyirdi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
